معرفی خط ریحان :
معرفی خط ریحان:خط ریحان خطی است زیبا و شکیل و بدان جهت آن را بدین نام نهاده‌اند که رنگ و بوی ریحان دارد. و در ظرافت و لطافت مانند برگ و گل زیبا و خوشبوست که بیننده را شادو منبسط می‌کند. این خط خطی است که نزدیکی خاصی با محقق دارد و سالها بعد از آن پدید آمد، به نحوی که آن را باریکِ محقق، که رنگ و بوی محقق دارد نیز نام نهاده‌اند.
در این خط خصوصیاتی از خط ثلث را نیز می‌توان یافت. خط ریحان از زمان ابن‌بواب رو به ترقی و رواج بیشتری گذاشت و پیوسته کامل‌تر شد تا زمان یاقوت مستعصمی و شاگردان او که شیوع بیشتری پیداکرده بود. خط ریحان تمام ویژگیهای محقق از جمله میزان سطح و دور را داراست و افزون بر آن حرکات، حروف و کلماتش نازک‌تر و ظریف‌تر، خطوط عمودی در آن کوتاه‌تر است.
یکی از واضح‌ترین مشخصات این خط که در محقق نیز دیده می‌شود، پر شدن مرکز خمیدگی‌های حروف است، اما برخلاف محقق از پایانه‌های حروف زیر خط زمینه، استفادۀ کامل می‌شود، اگر چه خمیدگی‌های آن بیش از خمیدگی‌های ثلث، باز و گشوده هستند. حافظ، غزل‌سرای بزرگ دربارۀ خط ریحان می‌گوید:همیشه تا به بهاران هوا به صفحۀ باغ هـزار نقش نگارد به خط ریحـــــانی
«خط ریحان» مشتق از خط محقق و کاربردی شبیه خط محقق دارد. خطی است ظریف و کوچک اندام و تمام ویژگیهای خط محقق را دارد ولی ظریف‌تر است و به همین جهت آن را به گل و برگ و ریحان تشبیه کرده‌اند. این خط برای سهولت و روانی در نگارش ابداع شده‌است و خواسته‌اند سبک و روش محقق را در خلاصه‌نویسی و ریز نویسی بکار برده باشند. لذا خط ریحان تمام خصوصیات محقق را با اندام خردتر داراست. الف ها و حرکات در ریحان کوتاه تر از محقق است.
برخی بر این عقیده هستند که، این خط از ابداعات على بن عبیدالله ریحانى است و به همین دلیل نام ریحانى گرفته است. برخى نیز آن را به ابن بوّاب نسبت مى‌دهند، زیرا براى این خط و زیباسازى آن تلاش‌هاى شایانى کرده است و این خط را کامل کرد. هر دو خط محقق و ریحان از زمان ابن بواب رو به ترقی و رواج بیشتر گذاشت و پیوسته رو به تکامل بود تا به زمان یاقوت و شاگردان او رسیده که در این زمان به اوج خود رسیده بود
تا قرن دهم و یازدهم خط محقق و ریحان در ممالک اسلامی در نوشتن مصاحف و گاهی دیوان‌ها به کار می رفته است و از آن پس به تدریج از رواج آن کاسته شد تا امروز که نویسندگان آن کمیاب شده اند. شاید سرّ این رکود به کندی در نوشتن آن ها به ویژه در نوع محقق، و صرف وقت زیاد بوده است. چون این دو خط بسیار واضح و زیبا می باشد و خط ریحانی بر بسیاری از خطوط برتری دارد.
«محمود یارز»، مؤلف کتاب «مفتاح الکتابات القدیمه»، در این باره نظری دارد: «به مناسبت شباهت بعضی حروف محقق به خط ثلث کم کم محقق از رواج افتاد و جای خود را به ثلث و ریحانی داد. ریحانی گر چه عمرش از محقق درازتر شد امّا به اندازه ثلث دوام نیافت، پیشتر از این قرآن‌ها برای خوانا بودن با محقق و ریحانی نوشته شدند، بعدها ریحانی هم برای نوشتن مطالب کوتاه و نوشته های تجملی منحصر گشت.»
از نمونه های ممتاز کتابت خط ریحان می توان به نسخه ای از قرآن کریم به خط یاقوت مستعصمی اشاره کرد
ریحان کاربردی شبیه خط محقق دارد. ریحان یا باریک محقق خطی است ظریف و کوچک اندام و تمام ویژگیهای خط محقق را دارد ولی ظریف‌تر است و به همین جهت آن را به گل و برگ و ریحان تشبیه کرده‌اند. این خط برای سهولت و روانی در نگارش ابداع شده‌است و خواسته‌اند سبک و روش محقق را در خلاصه‌نویسی و ریز نویسی بکار برده باشند. لذا خط ریحان تمام خصوصیات محقق را با اندام خردتر داراست. الف ها و حرکات در ریحان کوتاه تر از محقق است.
خط ریحان، خطی کشیده و منظم است که در قرآن بیشتر به کار رفته است. که اکثرا بر این باور هستند که بعد ابن مقله جناب ابن بواب در ترقی و پیشرفت خط ریحان جایگاه قابل توجه دارد.
دیدگاهتان را بنویسید